Reflex integratie
Een reflex is een onwillekeurige reactie van het lichaam op een prikkel via één van de zintuigen. Bij een ongeboren kind ontwikkelen zich al in de zwangerschap primaire reflexen. Na de geboorte komen daar reflexen bij. Als een baby zich normaal ontwikkeld, zijn de primaire reflexen na de eerste twee levensjaren geïntegreerd in het lichaam.
De primaire reflexen zorgen ook dat een baby kan omrollen, optrekken, zitten en kruipen. Tijdens die reflexmatige bewegingen vindt er een ontwikkeling plaats op het gebied van tast, zicht, gehoor, ruimtelijk besef en lichaamsbesef. Door stress tijdens de zwangerschap, keizersnede, vacuümpomp, trauma en andere factoren kan het integratieproces verstoord worden.
Het kind zal zich lichamelijk ontwikkelen, maar het normale functioneren wordt verstoord en het lichaam gaat de actieve reflex compenseren. Dit kost veel extra energie. De nog actieve reflex zorgt ervoor dat bewegen niet vanzelf gaat. Bij kinderen zien we dan veel stress, frustratie en overprikkeling. Het gedrag, de motoriek en het leren wordt hierdoor negatief beïnvloed.
Met reflex-integratie kijken we welke reflex(en) nog actief zijn. Door middel van oefeningen op de praktijk en thuis worden deze reflexen alsnog of opnieuw geïntegreerd.
